Door Achterhoekse Ogen | Achterhoekse golf

Spoken | The Bruurkes

Achterhoekse golf

Niet onopgemerkt is er in de loop van de jaren een golf van Achterhoekse muziek over Nederland heen gespoeld. Geen alles verwoestende Sandy maar eerder een rustig kabbelend en stromend golfje dat afwisselend over de boorden van de Oude IJssel stroomde dan zich weer terugtrok in de Boven Slinge om echter dan weer heftiger toe te slaan. Zoals bijvoorbeeld twee jaar geleden met bovenregionale aandacht voor het Barlose gezelschap Shaking Godspeed dat binnen een mum van tijd zelfs tot Budapest en de Spaanse binnenlanden reikte en dat momenteel Duitse podia in Köln, Berlin, Hamburg en München plat speelt. In het kielzog lijken andere bandjes opgestaan. Maar of dat echt zo is weet je eigenlijk nooit precies. De media denkt het en plots lijkt er een stroming. De Achterhoekse golf ist da. Waarschijnlijk heeft het te maken met een gezonde voedingsbodem. Dankzij leegstaande kippenhokken en ander boerengerief is er een overschot aan oefenruimte en omdat er verder weinig anders te doen is en de verveling toeslaat ga je met elkaar muziek maken. Dat zou ook de reden kunnen zijn, naast de modernisering van het muziekonderwijs wellicht. Ontegenzeggelijk in ieder geval dat in de voetsporen van Normaal, Boh Foi Toch, Jovink en de Voederbietels een breder spoor qua muziekvariëteit en succes is ontstaan. Regelmatig zien of horen we bands met illustere namen als The Backcorners Boogie Band, De Staat, Hadrian’s Wall, Villa Zeno, Gepetto, The Bruurkes op de Hilversumse radio- en tv-zenders. Meeliftend op het succes startte onlangs jonge hond Meindert Bussink op internet een social-media-versie van het poparchief. Het ontsloot inmiddels honderd bands op zijn site ‘Behind the Corner’. Hij verzamelt verhalen over bands, organiseert in Dancing de Radstake bijeenkomsten waar een en ander te beluisteren en te zien is en waar de muzikanten aan het woord komen. Dit allemaal in samenwerking met lokale media. In het verlengde ligt overleg met het Poparchief Achterhoek Liemers in het verschiet, zou je denken. Niet dus of toch wel? Hoe dan ook, het muzikale landschap is er kleur- en klankrijker op geworden.

Zo meende ik in het voorjaar een perfecte cover the horen van Bowie’s ‘Suffragette city’ in het overvolle cafézaaltje van staminee ‘de Beugel’.  Toen mijn gehoor beter ingesteld raakte hoorde ik een passende vertaling in het Achterhoeks. Klank en inhoud perfect aangevoeld. :”Hee man, ik bun ’n sociopaot/En ik knipoog, tegen iedereen op straot./Soms leen ik.., de puppy van mien moe./Door loop ik dan met rond en ze komt naor mien toe.” Sowieso wat een band The Bruurkes want daar heb ik het over. Langzaam bouwden ze een eigen repertoire op dat er niet om liegt. Ooit ook twee jaar geleden via ‘Blokhut In De Achterhoek’ deden ze hun duit in het zakje ter bestrijding van de krimp in de Achterhoek door een loflied op de zuipketen. Daarna volgde meer oorspronkelijk werk van de vier broertjes (muzikaal gezien dus). Op het succes van Robert Gesink werd gaarne meegefietst. ‘Gesink krig de geest’, was vorig jaar goed voor uitzending op de TV. Het wachten hier is op het debuutalbum. De optredens zijn energiek dankzij het timmerende drumwerk, sexy dankzij (hie bewaegt as Jagger) zanger Marco van der Aar dan weer ingetogen, maar bovenal eclectisch elektrisch! Ze hebben dan ook allemaal hun muzikale geschiedenis meegenomen. AC/DC hand in hand met Tom Waits, Sly&The Family Stone met Howlin' Wolf, Dick Dale met Led Zeppelin en Bowie knipoogt naar The Dead Kennedys. Of zo als Rocco Ostermann het zelf zo mooi omschrijft: “Je weet nooit wat er voorbij gaat komen. Zo dans je de polka, of wals je door de tent, dan weer word je meegevoerd door een prachtige gitaarsolo, of zit je middenin een pogo.”

Normaal kan met pensioen! 

Rocco en zijn mannen zijn vanavond op de bühne van de DRU-Cultuurfabriek tijdens Jannespop, ook Shaking Godspeed is van de partij. Bussink draait zijn programma vanavond in de Radstake.

Hans Mellendijk, vandaag (verkorte versie) in de Gelderlander, edities Achterhoek