zaterdag 22 oktober 2011

Uit de oude doos | Ontvangenis


Ontvangenis

Carl Jung noemt het synchroniciteit. Het verschijnsel zou een wetmatigheid zijn die ons de mogelijkheid geeft om de diepere symboliek van het leven te zien. Ik spreek liever van een overdreven toevalligheid. 


Tijdens ‘nDrom, een theatrale wandeling over het landgoed Idink deelde actrice Hermi Hartjes repen textiel uit, die de wandelaar aan een boom diende te knopen, met een positieve wens in gedachte. Ongeveer gelijkertijd maar dan ’s avonds kon men bij Buitengewoon, in Doetinchem een lantaarn met een wens te water laten of laten opstijgen. Een gebruik uit het Verre Oosten. In de catalogus van de Kunstroute Beeld en Landschap 3 te Zieuwent met als thema Heilige huisjes, hoge hemels zie ik op hetzelfde moment, als ik die avond de gids cadeau krijg en nieuwsgierig door- blader dat bezoekers de kans krijgen Gebedsvlaggetjes in de wind te hangen. Deze voert de wensen over heel de wereld en verwarmt elk hart. Het lokt mij in ieder geval naar de kerkepaden voor een wandeling. Vijftien kilometer. Eens voelen of ik al voldoende ben gerevalideerd.


Voorbij de iets uit het lood staande Kruisweg - de begeleidende tekst van Jan Kruip: ‘Het niets is iets - het is niet niets/Het niets kan niet iets niet zijn .’ brengt mijzelf ook enigszins uit het evenwicht - zie ik dat Nature strikes back, een kunstwerk van Ben Klumperink uit de eerste editie, terug gegeven wordt aan de natuur. Verder mooi wandelweer, een pastorale. Niets blijkt minder waar. Twee jagers en de A18 werpen hun schaduwen vooruit. Zouden de symbolen vol hoop, geloof en liefde, het onheil afwenden? Een boomstam waar een kerk is uitgehouwen en die prachtig beeldrijmt met de telkens aanwezige Werenfriduskathedraal vraagt zich af wat onze wortels zijn en of we onze geloofsovertuiging net als de snijbonen en de aardappelen importeren?


Dan slaat m’n vermoeide lichaam toe, ik besluit het bij vijf kilometer te laten. In het kerkdorp rust ik uit in de pastorietuin. Wat een katholieke weelde. Alleen deze tuin met Lourdesgrot is de moeite van de reis al waard. Maar zeer zeker de nieuwe bijdrage van de voor deze gelegenheid onder de doopnamen Bernardus-Antonius-Maria werkende Ben Klumperink. Lees geknield de plannen die hij indiende en kijk hoe ‘Zitten op de stoel van God – In het kruis getast – Maria 0nbevlekte ontvangenis’ uiteindelijk vorm heeft gekregen. U krijgt een heel andere kijk op de duif, dat is zeker.

Hans Mellendijk, de Gelderlander edities Achterhoek, 21 juli 2007



Geen opmerkingen:

Een reactie posten