Het nieuws dat de gemeente Oude IJsselstreek de spreidingswet onderschrijft en daadwerkelijk op zoek is naar een opvangplek voor 500 vluchtelingen maakt de dichter blij. Inspiratie voor het gedicht ‘De Reis’.
De Reis
Wismar ligt naast de zee van vrijheid.
Vanuit Tadmoer is vluchten vliegen,
te voet is vragen om de hel als woning.
Vanuit Tadmoer is vluchten vliegen,
te voet is vragen om de hel als woning.
Maar de zee is niet vrij van hakenkruizen
en Palmyra airport gebombardeerd.
Toch stapt Albert Liebenthal op een boot
Toch stapt Albert Liebenthal op een boot
en Tariq Atfah over beendroog zandsteen.
In zijn hart weet Albert dat hij zal stranden
en Tariq droomt niet verder dan de zee.
Een vluchtweg is een ongewisse reis,
bejaagd de verjaagde, gejaagd op pad.
Maanden, snoeihitte, kou en stoflongen,
Tariqs zeedroom de te volle rubberboot
maar hij spoelt tenminste nog levend aan.
Als Albert over land bij Süderwick belandt
sluit Den Haag de grens en wacht hem
de bruine duisternis van eerbaar burgerdom:
de bruine duisternis van eerbaar burgerdom:
een dood die traag maar onherroepelijk is.
Als een gebed verhoord kan worden,
in de taal van Albert of in die van Tariq,
laat dan voor Amen Varsseveld maar klinken.
in de taal van Albert of in die van Tariq,
laat dan voor Amen Varsseveld maar klinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten