Als op het marktplein (de woningbouw, het openbaar vervoer, goede verbindingswegen als de N18, natuur, educatie en cultuur, een levendig, groen en betaalbaar dorps-of stadshart, etc.) wordt bezuinigd omdat enkel de markt er heerst, hoe lang kan de markt dan nog heersen op het marktplein, vraagt de dichter zich af. Hij wil de marktmeester en het overheidsbestuur weer een beter stuur in handen geven.
Marktplein
Haal het plein maar onder demarkt weg,
laat alle wegen allerwegen op hun beloop,
snij het groen rondom maar kort en klein,
knot en krimp en slink des mensenbiotoop.
Doe alles voor de markt, schuifregel sopzij,
maak de vrijheid tot onze wrange dictatuur
onttroon des marktmeesters heerschappij,
fnuik autoriteiten elite in uw finale merkuur.
Zie alleen de markt, verwaarloos het marktplein,
laatgoedvervoer tot roest en gruis vervallen,
verbeeld in bestuur en gezag enkel nog venijn
en beperk uw leven tot de waarheid der getallen.
Maar, zo vraagt mijn peinzend dichtersbrein:
is er zonder markt baas en transport nog markt?
Zal er nog een luchtig en lucide centrum zijn,
of staan klanten en kooplui, staan de mensen,
op de drempel van het donker doodsinfarct?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten