Deze dichter voelde zich dichter bij de natuur, omgeven door de temperaturen die richting het vriespunt zakken. Naast dat het warme weer deze dichter ook wel zint, zorgt die vrieskou ook wel voor mooie beelden.
Koelte
De kou is in mijn botten gekropen
Gevestigd en genesteld
IJskristallen verspreid over weides
In de weidse omtrek glanzend veld
De kou heeft mij als een vriend omarmd
Zeer verwelkomend, maar haast bloedstollend
In het licht van een volle maan op een heldere nacht
Glimmende autoruiten, verkleumde handen
De kou is bij mij beroemd en berucht
Een dunne lijn tussen haten en houden van
Schouders opgetrokken, in winterjassen dieper weggedoken
Handen met handschoenen weggestoken
De kou is in mijn botten geslopen
Bijna ongemerkt is het bijna winter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten