Deze dichter had laatst een gesprek met een aantal vrienden over de wens van veel jongeren om zo snel mogelijk weg te gaan uit de Achterhoek, want ‘daar gebeurt nooit wat’. Maar hoe langer ze het er over hadden, hoe duidelijker hun conclusie werd: ‘Het is dan wel niet voor iedereen, maar zeker wel voor ons.’
Een hoek ergens achter
Als een vogel ’s winters richting het zuiden
Kompasnaald richting het noorden en 90 graden oost-om
In een hoek ergens achter
Daar kom ik vandaan
In een dorp naast een dorp en weilanden en niet veel verderop een stad
Geboren en getogen naast de Slangenburgse bossen
Daar kom ik vandaan
En ik dacht ooit dat ik weg wilde
Dat ik wilde wonen in een stad waar de duiven niet schuw zijn van mensen
Wilde wonen in een stad waar geen zebrapad zonder stoplicht is
Waar de supermarkten open tot ’s avonds laat en nooit op zondag dicht
Waar het allemaal gebeurde, daar wilde ik wonen
Daar wilde ik naar toe
Maar als een zonsopkomst, een nieuw begin
Ik leer dat ik de rust en ruimte en regelmaat waardeer
De vrijheid die een dichte supermarkt op zondag betekent
De ruimte van langs de velden lopen
De rust van een zaterdagochtend, de rode route in het bos
De regelmaat van altijd dezelfde hondenuitlaters tegenkomen
Hier kom ik vandaan
En ondanks dat ik altijd droomde van uitvliegen
Smacht ik naar het definitief kunnen volgen van mijn innerlijk kompas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten