Zacht tikkend de tijd verslaan |
Berichten over kunst, cultuur, de Achterhoek, de wereld; opgemerkt en soms geproduceerd of mede-georganiseerd door Hans Mellendijk
Bij het uitmesten van mijn schoudertas, toen ik vrijdag j.l. even niet verder kon met het installeren van Harken heel het al vanwege een spetterende plensbui, kwam ik het gedicht Mijn verre neef tegen. Margót Veldhuizen schreef het t.g.v. mijn 70ste verjaardag, inmiddels al weer ruim anderhalf jaar geleden. Ze las het mij geheel onverwachts voor, in een persoonlijk onderhoud, net voordat ze op 29 mei j.l. de Kunstklinkplek van de 21ste Kunstwandelroute Hummelo betrad voor een optreden.
Na haar voordracht gaf ze me toen een afdruk van het gedicht mee, die ik opgevouwen in de tas liet verdwijnen. Ik was het eerlijk gezegd even vergeten maar nu niet meer. Het kwam dubbel zo ontroerend in mijn gemoed terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten