Herrijzenis
Een nooit gevonden eitje
klimt zich langzaam hogerop,
versmolten in de takken
van de bloeiende klimop.
Geen haas liet zich nog zien
zodat we zelf het haasje zijn,
maar eerst nog snel wat eten
al is het wel wat klein.
Jij smeert een miniatuurcroissant
daar de folder ons dat bood,
dat vind ik gek, want juist met Pasen
behoort toch, heel devoot,
het lichaam van J.C.
te passen in het brood?
Misschien geldt als argument
dat het deegassortiment
zich aan heeft moeten passen
aan de consument.
Omdat zij met hun kadetjes
- zonder juiste bewijzen -
in de aanloop naar dit feestmaal
niet hebben kunnen rijzen.
Ik neem nog maar zo’n broodje
en al is het wat onlogisch
daarna ga ik over tot gebed;
verkeerdom evangelisch:
“Heere of Mevrouw,
hebt u nog heel even?
Mogen wij volgend jaar met Pasen
misschien ook opnieuw tot leven?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten