maandag 9 juli 2018

Achterhoek 350

Ook Bert Bevers uit Antwerpen schreef ooit in het kader van de Enghuizer dialogen een ode aan de Achterhoek.


Achterhoek

Dreven, onland, singels rusten teugelloos
arglistig. Breed van loof popelt de kastanje
in verzuim van wind, geruste cadans van
ontsluiering. Bedachte poeltjes spiegelen

gedachten, voortsnellend als kurkjes in
een beek. Daarin ontwaarding van toekomst
vol theater. Er lijken ritornellen in de noen
te klinken, loom en vroom. Je hebt mensen

die tussen dwarrelende bladeren vallende
veertjes herkennen. In kruinen is het stil,
soms.


Bert Bevers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten