Column | de laatste

Hans, Jonah en Bert

Manges | Hans Mellendijk | de Gelderlander, edities Achterhoek | 14 juli 2017

Manges dacht e an zien eerste column, aover het fenomeen internet. Verbazing alom hoe e bi-j zien schoonvader veur ’t eerst ‘t wereld wijde web aoverklotste en virtueel wereldmusea wist te ontsluten.

Aover veranderingen in de streek,  de welt, de maatschappij en bi-j zich eigens, zol e gaon schrieven. Zacht tikkend de tied verslaon had e dat later enuumd. In het Algemeen Beschaafd Nederlands en af en too in het Achterhoeks Butengewoon Nederlands. Maor dat wier in de loop van de ruum twinteg jaormangs minder. De taal van zien veurolders ging langzaam slagmaols teloor. ‘t Wier minder vet, dunner. ‘t Dialect transformeren in regiolect. 

Zoas heu-jbalen werden geplastificeerd en robots ’t melken gingen doen en rotondes vol werden eplemd met ziellose reclameboodschappen. Heufdschuddend zag e de gemeenten heringedeild worden in rare onlogische verbanden met foute niet te vervoegen namen. Verwonderend hat e ’t manges anschouwd. 

Manges wier z’n lief zien vrouw. De òndog ’n potwortel. De potwortel ‘n opschötteling, de opschötteling; junior. Token wekke zal e ‘m naor Schiphol brengen en ‘m de grote welt inzwaaien. Waor e met dree andere nerds in Teheran, de vaderlandse eer op de internationale informatica-olympiade zal gaon verdedigen. Manges hat e nog best de viefentwinteg jaor willen vol maken. 

Manges ‘t hoofdkantoor beslot anders. Manges steet d’r ’n jonge hond an de deur te krabben en te blökken. Jonah do ów best. I-j könt ‘t! En beste laezers bedankt veur ów andacht al dee jaoren en ontroerende reacties in de super, op kantoor an de stamtisch, op ’t volksfeest. Ajouw, goed gaon.

Zie ook columns op 'sMelssleMs'