Montage: Louis Radstaak
Aubade | Hans Mellendijk | de Gelderlander, edities Achterhoek | 27 april 2017
Het liet bij mij altijd weer de verbeelding werken. De brokstukken verscholen tussen het groen die je als je goed keek zag, al wandelend over de kasteellaan op het Hummelse landgoed Enghuizen. Navraag leverde verhalen op uit een spannend jongensboek. Over het kasteel dat in Italiaanse palazzostijl in 1835 werd opgetrokken. Het paleis weelderig versierd met beeldhouwwerk werd in de oorlog getroffen door een bombardement van de geallieerden. De zware muren deden hun werk, er was slechts glas- en houtschade. Na de bevrijding bood het plaats aan tijdelijk gelegerde Canadezen. Op een avond ontstond er, het verhaal wil door onvoorzichtigheid tijdens een uit de hand gelopen feest, brand. Restauratie bleek te duur. En men besloot het erfgoed te slopen.
Een lange tijd heb ik me afgevraagd waar precies het bouwwerk heeft gestaan. Totdat grafische ontwerper Louis Radstaak me een ansichtkaart liet zien. Hij monteerde het in een foto van de huidige situatie. En sindsdien herkende ik de verhoging tegenover de vijver en schuin tegenover het Koetshuis. Toen ik het voor het eerst het festival Mañana Mañana bezocht zag ik ook pas de ruimtelijke potentie van de grasheuvel.
In de 18e editie van de Kunstwandelroute is door een kleine ingreep het bordes weer nadrukkelijk zichtbaar. Ik was er eerlijk gezegd de eerste keer aan voorbij gelopen. Maar dan teruglopend zie ik opeens: ‘Hond met bal’ van Piet Post. Wachtend op een volgend bevel; ‘Apport!’ Door de plaatsing van het beeld op het immense grasveld zie ik opeens het paleis weer. Ik hoor schoolkinderen een aubade brengen aan de jarige Koning.
Het liet bij mij altijd weer de verbeelding werken. De brokstukken verscholen tussen het groen die je als je goed keek zag, al wandelend over de kasteellaan op het Hummelse landgoed Enghuizen. Navraag leverde verhalen op uit een spannend jongensboek. Over het kasteel dat in Italiaanse palazzostijl in 1835 werd opgetrokken. Het paleis weelderig versierd met beeldhouwwerk werd in de oorlog getroffen door een bombardement van de geallieerden. De zware muren deden hun werk, er was slechts glas- en houtschade. Na de bevrijding bood het plaats aan tijdelijk gelegerde Canadezen. Op een avond ontstond er, het verhaal wil door onvoorzichtigheid tijdens een uit de hand gelopen feest, brand. Restauratie bleek te duur. En men besloot het erfgoed te slopen.
Een lange tijd heb ik me afgevraagd waar precies het bouwwerk heeft gestaan. Totdat grafische ontwerper Louis Radstaak me een ansichtkaart liet zien. Hij monteerde het in een foto van de huidige situatie. En sindsdien herkende ik de verhoging tegenover de vijver en schuin tegenover het Koetshuis. Toen ik het voor het eerst het festival Mañana Mañana bezocht zag ik ook pas de ruimtelijke potentie van de grasheuvel.
In de 18e editie van de Kunstwandelroute is door een kleine ingreep het bordes weer nadrukkelijk zichtbaar. Ik was er eerlijk gezegd de eerste keer aan voorbij gelopen. Maar dan teruglopend zie ik opeens: ‘Hond met bal’ van Piet Post. Wachtend op een volgend bevel; ‘Apport!’ Door de plaatsing van het beeld op het immense grasveld zie ik opeens het paleis weer. Ik hoor schoolkinderen een aubade brengen aan de jarige Koning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten