QR-code-zomerQoRts
In Winterswijk zag ik voor het eerst de praktische toepassing. Cultuurhistorische
objecten zijn er voorzien van een klein bordje met een QR-code. QR-codes; bijna iedereen heeft ze vast
wel eens gezien: zwartwitte blokjes in een onregelmatig patroon die met elkaar
een vierkant vormen. Feitelijk tweedimensionale streepjescodes. QR staat voor
Quick Response; snelle reactie. Zo kon ik door
de lens van mijn slimme telefoon erop te richten extra informatie ophalen die
me meer vertelde, het linkte naar video’s waarmee de
gebouwen en de geschiedenis tot leven kwamen. De opkomst van de smartphone, een
mobiele telefoon met computermogelijkheden heeft de QR-code een grote vlucht
gegeven. Het is een middel geworden waarmee informatie kan worden toegevoegd. Bijvoorbeeld
in de supermarkt extra info over de voedingswaren die je wilt kopen. Als je
erop let kom je ze overal in allerlei formaten en kleuren tegen. Een flyer met
steekwoorden over activiteiten in de Cultuurzomer Achterhoek; een lachend
bloemenmeisje en verder alleen maar een QR-code. Via het magische vierkant komt
de smartphone terecht op de website waar alle informatie te vinden is. Een
handige schakel tussen papieren oude meuk en de nieuwe digitale media. Voortekenen dat dit de zomer van de QR-code gaat
worden?
Het omen werd bevestigd in de Drulftse SSP-hal bij Huntenkunst toen ik daar
zogenaamde QR-Code-Artworks zag. De Duitser Martin R. Becker deed me in eerste
instantie glimlachen; ik zag met wit canvas bespannen spieramen met daarop de
zwartwit QR-patronen. Dichterbij gekomen bleken de kunstwerken helaas niet echt
geschilderd. Bedrog. Fabrieksmatig geprinte ‘Artworks’ zoals je dat tegenwoordig
ook wel bij de vakfotograaf met je foto’s kunt laten doen. “‘t Lik jao net een
schilderij!” Feitelijk zagen mijn ogen moderne kitsch. Toch maar even de
smartphone gepakt, deze zag toen ik het cameraoog op de QR-code’s van de
‘kunstwerken’ hield www-adressen van bekende musea. De grap zat hem hierin dat
de codes je verwezen naar wereldberoemde kunstwerken, variaties op Da Vinci’s
Laatste avondmaal. Zag ik hier Andersens sprookje ‘De nieuwe kleren van de
Keizer’ opnieuw verteld?
Naar ik werkelijk hoop zal Louis het begrijpen. Van Gaal laat in
augustus een verbod uitgaan op tatoeages. Slechts een QR-code op
postzegelformaat op de rechterschouder wordt bij de voetbalspeler toegestaan.
Met de smartphone kan de toeschouwer, als het wil, een virtuele tatouage op het
scherm tevoorschijn toveren. Ik voorspel, dat gaat een rust op het veld geven.
We worden er wereldkampioen mee.
Iets voor de beeldende kunst in de openbare ruimte? Niet die deze zomer
bij het Doetinchemse Ruimzicht park staat. Een mooi overzicht dat aanraakbaar
mooi staat te zijn. De schatkist aan de boom geketend geeft zijn geheim
nog ouderwets prijs door het intikken van een url. Bedacht voordat de grote
ZomerQoRts een aanvang nam.
Hans Mellendijk, editie Achterhoek, de Gelderlander van vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten