De jury van de Jantje van Leiden trofee heeft geoordeeld. Men lijkt niet voor het het meeste achteloos geschreven gedicht gekozen te hebben. Want dan had ik gewonnen. Lees hier meer> en zoek scrollend naar het juryrapport.
"Geachte heer Wolff,
Momenteel ben ik gezeten op de stoel van Leiden. Wij hebben de uitslag vastgesteld aan de hand van de volgende beoordelingen:
Schatgraven: Han sprak over raadselachtig. We repten woorden als origineel en meerlagig. Het blijft vragen oproepen. Een prachtig slot! Riep er één. Geweldige spanningsboog, riep de ander. De eerste wijnfles ging open. Met een knal. 90/ 95 scoorden we.
Maandag lunchen? : Ik had de namen weg geknipt. Geen idee van wie het was. We roemden de hoge amusementswaarde. To the point. Maar wel in Leiden blijven. Ook om te neuken. 75 waren we unaniem van mening.
Eenzame Kerst: Een gedicht met veel potentie. Zoveel was zeker. De overdaad eruit. De eunuch te veel kitsch. Een , prachtig waterbed. Wiegend als de wind qua klank geslaagd, als beeld een ingezakte pannenkoek. Nee, zo schraal als Wolff hoeft ook weer niet hoor kind. Maar er moet wel worden opgeruimd. 70/75.
Nieuw Begin: De eerste regel goed. De rest van de strofe overbodig. “De oudedagsreserve blijkt aan gort” en “kaal en vruchteloos wezen” en ook het slot, daar konden we op drinken. We kwamen op 70.
De tijd dringt: misschien hadden we vaker moeten lezen. We vonden het leuk tussen de lippen door. Maar gingen niet buiten de bebouwde kom: 50. Vooruit een beetje gas. 60 riep Han. We middelden het op 55 af.
Onder Zeil: Graag de eerste strofe eraf. Verantwoorde poëzie hoorde ik zeggen. Teveel gezopen klinkt veel aanlokkelijker, hoorde ik Han. 70/70
Doel drinken : De titel had meteen onze sympathie. De tweede fles maar open. De achteloze toon in boeiend contrast met de inhoud. We roemden de meervoudige duidingen. De vader ergens op de fles. Mooi beeld. We kwamen op 90.
Jos Zuijderwijk: De bombast was teveel voor ons. Ook na twee flessen. Volgende keer beter. We kwamen uit op 50.
Je kijkt op: Mike gevraagd iets te schuiven. Ook in de taal dit keer. Meneer kan veel beter. Dat weten we. Begin en einde rond. Het middenstuk kon ons niet raken. 60.
Brandgevaar: Te lang die aanloop. Schichtig als een wezel wel erg uitgekauwd. Het slot weer erg sterk! Blind geproefd en tot hetzelfde oordeel gekomen. 65, maar wel met een hoger potentieel.
Haarlem: De winnares van vorig jaar niet zo op dreef. We vonden het wat omslachtig. Regel twee en drie kosteloos schrappen graag. De vaart er is wel een beetje uit vonden we bij de laatste regel. We kwamen op 60.
Het kan nog alle kanten op: Hier hieven we het glas weer. Mooi beeldend. De opening subliem. Het is netjes en authentiek geformuleerd. Een mooie tegenstelling met een Kouwenaar echo aan het eind, sprak Han tevreden. 90/90!
Chanoeka anders: Eenvoudige verteltoon en een loodzware inhoud. De regel van de kamer opvallend. We waren onder de indruk. Hier staat wel wat. We vonden 90.
De uitnodiging: De toon is goed. Maar waar gaat het heen? Het mag compacter en er mist wat opbouw. Het wonderbaren luchtkasteel wel mooi gevonden. 65.
Het orgel. We konden er niet veel mee. Kan aan ons liggen. Misschien al teveel moois gelezen en gedronken.
Qua klank wel goed (trouwens). We voeren het op naar 60 op het gehoor.
Goed. Als het zo is, dan is het zo. De winst voor Max gemiddeld. Het zilver door drie gedeeld te weten Ploos, René Brandhoff en Roop."
De tijd dringt: misschien hadden we vaker moeten lezen. We vonden het leuk tussen de lippen door. Maar gingen niet buiten de bebouwde kom: 50. Vooruit een beetje gas. 60 riep Han. We middelden het op 55 af.
Onder Zeil: Graag de eerste strofe eraf. Verantwoorde poëzie hoorde ik zeggen. Teveel gezopen klinkt veel aanlokkelijker, hoorde ik Han. 70/70
Doel drinken : De titel had meteen onze sympathie. De tweede fles maar open. De achteloze toon in boeiend contrast met de inhoud. We roemden de meervoudige duidingen. De vader ergens op de fles. Mooi beeld. We kwamen op 90.
Jos Zuijderwijk: De bombast was teveel voor ons. Ook na twee flessen. Volgende keer beter. We kwamen uit op 50.
Je kijkt op: Mike gevraagd iets te schuiven. Ook in de taal dit keer. Meneer kan veel beter. Dat weten we. Begin en einde rond. Het middenstuk kon ons niet raken. 60.
Brandgevaar: Te lang die aanloop. Schichtig als een wezel wel erg uitgekauwd. Het slot weer erg sterk! Blind geproefd en tot hetzelfde oordeel gekomen. 65, maar wel met een hoger potentieel.
Haarlem: De winnares van vorig jaar niet zo op dreef. We vonden het wat omslachtig. Regel twee en drie kosteloos schrappen graag. De vaart er is wel een beetje uit vonden we bij de laatste regel. We kwamen op 60.
Het kan nog alle kanten op: Hier hieven we het glas weer. Mooi beeldend. De opening subliem. Het is netjes en authentiek geformuleerd. Een mooie tegenstelling met een Kouwenaar echo aan het eind, sprak Han tevreden. 90/90!
Chanoeka anders: Eenvoudige verteltoon en een loodzware inhoud. De regel van de kamer opvallend. We waren onder de indruk. Hier staat wel wat. We vonden 90.
De uitnodiging: De toon is goed. Maar waar gaat het heen? Het mag compacter en er mist wat opbouw. Het wonderbaren luchtkasteel wel mooi gevonden. 65.
Het orgel. We konden er niet veel mee. Kan aan ons liggen. Misschien al teveel moois gelezen en gedronken.
Qua klank wel goed (trouwens). We voeren het op naar 60 op het gehoor.
Goed. Als het zo is, dan is het zo. De winst voor Max gemiddeld. Het zilver door drie gedeeld te weten Ploos, René Brandhoff en Roop."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten