de Gelderlander | editie Achterhoek | 17 april 2020 |
Wat een rare dag gisteren. 's Morgens lees ik de kranten bij het ontbijt. Met stijgende bewondering de column van vriend Bert Scheuter in de Gelderlander. Vooral zijn wijze woorden, de mijmeringen over de periode na de corona-crisis, ontroeren me. De kernzin "De eenzaamheid van de snelheid van leven wordt mensen te veel" zou ik in het nieuwe normaal wel op een mooie Delfts blauw tegeltje willen zien. Een kleinood gebakken door een ambachtelijke keramist in China en dat dan uiteindelijk met een Zeppelin onze kant is opgevaren, zodra de wind de goede richting heeft gevonden.
Dan trek ik het streek-katern uit elkaar, om de column uit te knippen en te bewaren in mijn archief. De tegenover liggende pagina is dan opeens de bladzijde met huuskes, zoals Bert dat zou zeggen. De overlijdensadvertenties onder de familieberichten. Mijn oog valt direct op de rechter bovenkant. Dat is schrikken! Dat kan niet waar zijn!
Hé lees ik dat goed? Joop Mols? Toch niet door het gevreesde corona-virus geveld? Joop ons ontvallen? Mijn oud-collega bij EDU-ART⇲ (de naam is door hem verzonnen toen de zes steunpunten in de provincie Gelderland fuseerden in een nieuwe organisatie, die vanuit Arnhem-Zuid ging opereren).
Niet dat ik na mijn dienstverband bij EDU-ART vaak met hem contact heb gehad. Dat niet. Nauwelijks kan ik wel zeggen. Maar kwam zijn naam nog wel regelmatig tegen. Ik was twee jaar geleden dan ook aangenaam verrast hem te treffen in de Achterhoek in Bronkhorst, bij het Kunstgemaal. Bij de opening van de tentoonstelling Het is de hand die doet⇲ Kleine wereld; we bleken gemeenschappelijke vrienden te hebben. Anne Semler⇲ dus, de dame van vriend Louis Radstaak. Als ik na diverse app-jes met Anne en met oud-collega's de rouwkaart lees, zie ik dat Joop en ik 'aevenolder' zijn. Zoals we dat hier zeggen als het iemand betreft, uit hetzelfde geboortejaar. Ik heb altijd gemeend dat hij twee jaar ouder was. Plotsklap weer eens het besef dat de tijd ook heel snel voorbij kan razen. Dat er weer heftig gehakt wordt in 'de bos' van generatiegenoten.
Rust in vrede | Joop Mols⇲ | 28-04-1951 - 12-04-2020
Op eerste Paasdag overleed Joop, ... plotseling. Een oud-compaan memoreerde per mail: 'Er zijn meer jagers dan corona alleen.'
Niet verwonderlijk overigens dat mijn herinneringen daarna ook teruggingen naar het fatale moment toen ikzelf een hartfalen doormaakte. Notabene tijdens de presentatie door Joop Mols van de stimuleringsregeling Hart(d) voor cultuur /juni 2003 van de taakgroep Cultuureducatie in het Primair Onderwijs, aan een selecte groep van EDU-ART adviseurs, in de kantine van EDU-ART's onderkomen in Arnhem-Zuid.
Er is een bijzondere man de tijd uitgegaan. Joop heeft veel betekend, en nu nog, voor de kunst-en cultuureducatie in Nederland in het algemeen en voor de ontwikkeling van kunst en cultuur voor kinderen en jongeren in Gelderland, in het bijzonder. Rust in vrede Joop.
In herinnering Joop Mols Kersouwe regisseur
Lied: 'De Eik' uit theaterproductie 'De Bende van Jan de Lichte'
Muziek: Harry Hendriks Zang: Adri van den Brand & Nathalie Bosters-Verdonk
Foto's: Jos Kaldenhoven, Kersouwenaren
Compilatie: Rick van den Dungen
Joop Mols over cultuureducatie in de nieuwe economie (2018)
zie ook aaifoto-reportage van Het is de hand die doet | 13-01-2018⇲
Hans, ik denk dat ik een zelfde soort relatie met Joop had als jij; ook ik had na mijn edu-art tijd weinig tot geen contact met hem. Wel kwam zijn naam regelmatig voorbij in allerlei projecten. Ik herinner mij joop als een enorm innemende persoonlijkheid. Enorm hartelijk, betrokken en met veel humor. De schok van het bericht van zijn overlijden kwam ook bij mij goed binnen. Een van mijn eerste herinneringen is dezelfde als die van jou: zijn presentatie in 2003 met daarna het nieuws dat jij onderuit was gegaan... net nadat wij beiden waren gestopt met roken, gvd! We maakten toen de afspraak om na jouw herstel een biertje en sigaar te doen... is er nooit van gekomen maar ik weet zeker dat we het over Joop gaan hebben als het er nog eens van komt. Een bijzonder mens, dat was hij. Groet, Koe
BeantwoordenVerwijderen