Bazenhok 2.0

Expositiewerkgroep van Kunstenaarscollectief BREEKijzer presenteert in de Giethal van ICER op het DRU-Industriepark: BAZENHOK 2.0 | thema- en groepsexpositie

Het thema van de expositie is Bazenhok 2.0.

In 2013 werd het project ‘Het Bazenhok’ opgestart. Leden van BREEKijzer zouden tijdens de verbouwing van de Afbramerij in het Bazenhok plaats nemen om vandaar uit een beeldend verslag te maken van die verbouwing.

We hadden grootse plannen om samen met de toenmalige directeur te proberen aan fondsenwerving te gaan doen. Maar helaas het liep allemaal anders. De directeur vertrok en wij mochten tijdens de verbouw geen gebruik maken van het Bazenhok. Toen hebben we een bouwkeet ter beschikking gekregen van de aannemer. Vanuit die keet, door Bert Taken beschilderd, hebben dertien leden ‘beeldend verslag’ uitgebracht van de gebeurtenissen in en rondom de Afbramerij, een ieder op eigen wijze.

Vier jaar later is het huidige Bazenhok opnieuw het startpunt. Leden lieten zich inspireren door alles wat je op he terrein van de DRU Industriepark kan tegen komen. Dat kan zijn de architectuur, de mensen, de festivals die daar plaats vinden, de Oude IJssel, het contrast oud-nieuw, de producten die daar vervaardigd zijn, de innovatie, kortom alles op en rondom het terrein in Ulft.

Waar: In de ‘Giethal’ van ICER Innovatiecentrum, Hutteweg 32, Ulft, +31 (0) 315-820 280.

Wanneer: op de reguliere openingstijden van zaterdag 11 november 2017 t/m zondag 7 januari 2018; dinsdag t/m vrijdag 10:00-17:00 uur | zaterdag en zondag 13:00-17:00 uur. Overige tijdstippen en op maandag: alleen geopend op afspraak.

Entree: gratis 

Deelnemende kunstenaars

Dominique Ampe | Dominique Ampe tekent de tijd in kromme lijnen die hun weg zoeken, hij schildert de ruimte in een steeds herhaalde onvoldaanheid, hij noteert de sporen die een beweging heeft gekrast in een onzichtbare wolk. Hij herhaalt zijn bezwerende formule met telkens licht gewijzigde middelen om het etherische waarmee hij dialogeert te verschalken.  Elementen van het kunstenaarsbestaan, zowel materiële als geestelijke, ontmoeten elkaar in een trance die beurtelings beheerst is en mateloos, in flitsen van luminositeit die door vlagen van dichtbevolkte schaduwen worden gevolgd.  Wie kijkt naar werk van Dominique Ampe wordt de lagen van het bestaan gewaar, treedt binnen in een trompe-l’oeil en treft er zijn eigen schaduw aan. De ogenschijnlijke lege ruimte is bewoond, want de dragers zijn luchtige wezens die beurtelings doel en middel zijn, tastbare realiteit die in de wanden wegglijdt als men nadert

Amit Bar | Zijn bodypaintings worden gemaakt op een wijze die zelden wordt toegepast. De beschildering is namelijk geen vervanging voor kleding of verlenging van het decor. Door het toepassen van kleur en vorm vanuit zijn fantasie, krijgt het lichaam een extra dimensie. Vanzelfsprekend hebben ook de modellen een zeer belangrijke inbreng bij het slagen van zo'n kunstwerk. Tijdens het beschilderen moeten zij erg stil en geduldig zijn, alhoewel dat soms vele uren kan duren. Vervolgens moeten ze nog energie overhouden om de elegantie en stijl uit te stralen, die tijdens het poseren voor de foto’s vereist zijn. Het beschilderen van het lichaam is op zich al een kunstuiting. Maar, als deze beschildering niet goed vastgelegd wordt op de gevoelige plaat, blijft van de grote inspanning niets over. Aan fotografie de taak om bovengenoemde extra dimensie die de verf aan het lichaam geeft, te benadrukken. Sinds vijf jaar filmt hij zijn projecten ook, zodat een bewegend element aan het eindresultaat toegevoegd is.

Hans Mellendijk  | De parkdichter van het DRU Industriepark en lid van BREEkijzer, maar van Dichterscollectief De Omsmeders en Het instituut Praktische Poëzie. Hij koos een gedicht, uit zijn brede collectie, met innovatie als onderwerp.

Monnie Paashuis | Op de bouwplaats aangekomen trof haar de eigen verlorenheid in de enorme hal met veel beton, staal en een enkele bouwvakker die tijdens de vakantie in de moordende hitte door moet werken. Foto's maken dan maar, in een poging tot houvast. "Thuisgekomen zie ik dat ik op zoek ben gegaan naar het zachte, het organische in kleur en beweging. Voor wie het ziet liggen talloze onbedoelde kunstwerken klaar, meest op de vloer. Op mijn atelier inspireren de foto's me tot eigen beelden."

Bert Scheuter | Bert verklaart zijn positie ten opzichte van het materiaal ijzer met een gedicht.

Anja Sennema  | Anja Sennema vroeg zich af: “.......... hoe hier een beeld bedacht dat recht doet aan de krachtwaarmee de hamer eens op  't ijzer  werd gedreven........”

Hans Sennema | Pallas Athene (bij de Romeinen Minerva) is de godin van de wijsheid, kunsten en oorlog. En als zodanig ook de beschermvrouwe van de beeldende kunst. Zij wordt in volle wapenrusting uit het hoofd van Zeus geboren. Dit komt door Hephaistos (Vulcanus) die met een dubbele bijl de schedel van zijn vader Zeus splijt omdat deze gekweld wordt door vreselijke hoofdpijn. De krombenige Hephaistos, de god van het vuur, is dus verantwoordelijk voor de geboorte van de kunsten. Op deze plek vallen de dingen op hun plaats; ijzer en kunst.

Karen van Dooren | Haar schilderij 'Bazenhok'  gaat over de mensen die daar verbleven, deel van de omgeving Dru, regio Ulft. Bazen gaan hun leven lang elke dag naar hun werk, zoals de koeien de hele dag grazen. Tevreden, soms nieuwsgierig, vaste routines, vaste plekken, onderdeel van het systeem.'

Marij van Hameren | Tijdens de verbouwing van de Afbramerij tekende Marij in de ter beschikking gestelde bouwkeet, direct naast de bouwplaats. Vandaaruit zag ze enkele weken na elkaar de dakdekkers aan het werk op en rond het dak. Dit werd al registrerend genoteerd en resulteerde in meterslange tekeningen met Oost-Indische inkt op papier. De arbeiders zijn in beweging, de actie is deels te volgen via de tekeningen. Naast de lange tekeningen maakte ze kleinere tekeningen met Oost-Indische inkt en gekleurd potlood op papier. Men ziet hierop de vorderingen van de verbouwing in fragmenten van herkenbaar materiaal, mens en actie, soms is een (deel van de) naam van het meewerkende bedrijf in beeld. De tekening is direct ter plekke zonder “schetsen” ontstaan. Ze mocht het bouwterrein op, mits voorzien van beschermende helm en laarzen. De tekeningen konden zo dichtbij het onderwerp gemaakt worden.

Ton van Vliet | Ton over het werk: "De DRU in Ulft. Eens werden hier kolossale hoeveelheden ijzer gesmolten voor potten en pannen, voor kachels en badkuipen. Nu brandt hier het vuur van wonen & werken, van kunst & cultuur, van innovatie & geschiedenis. Industrieel erfgoed vol leven.

In 2013 gaf de Gemeente Oude IJsselstreek mij de opdracht een foto te maken van het DRU-Industriepark. Het moest een kunstzinnig beeld worden dat de sfeer en de activiteiten op het park uitstraalt.Maar ja, geen enkele foto zal ooit voldoen. Want je kunt altijd maar één onderdeel van het veelomvattende DRU-terrein tegelijk fotograferen, en daarmee sluit je de rest uit. Daarom koos ik voor een fotomontage waarin nagenoeg alle onderdelen van het park zijn verwerkt. Ik heb gespeeld met het perspectief. Het moest op het eerste gezicht ‘echt’ lijken. Bij nadere beschouwing zie je dat er niets van klopt. Maar de fotomontage roept wél de sfeer en de dynamiek van het DRU-Industriepark op."

Frans Venhorst |Frans  maakte voor het Bazenhokproject foto’s. Ook liet hij -
voordat ze de betonnenvloer gingen storten, in de schaft snel
zijn DNA achter. In een potje (tekeningetje, sperma, haren, vingerafdruk, enz) in het zand onder de betonijzer verstopt. Op een geheime plek.

Rudolf-Jan Baanders | Rudolf-Jan schilderde het DRU industriepark in volle bloei.

Thea Zweerink | Thea schilderde in  2010 arbeiders van de DRU van heel lang geleden. "Tijdens de verbouwing van de afbramerij (nu ICER) schilderde ik arbeiders van nu, namelijk de bouwvakkers. Collega Breekijzerlid Ton van Vliet maakte foto’s en stuurde die naar mij, deze vormden voor mij het uitgangspunt  voor een tweede reeks arbeiders."  In de installatie Labour van 12 schilderijen heeft ze het verleden en het heden verbonden .

Foto’s rechten vrij, via deze link bereikbaar: