Typografische verfilming van het gedicht Oh kut van Jules Deelder. Gemaakt als opdracht van Artez Hogeschool voor de Kunsten.
vrijdag 30 november 2012
donderdag 29 november 2012
In herinnering | John van Buren 1951 - 2013
De muzikanten blijven maar hemelen, niet bij te houden deze week. Het komt ook steeds dichterbij. D'r wordt stevig gehakt in het bos generatiegenoten. Het zal me wel een pandemonium geven, daarboven; Toebosch, ten Holt en van Buren die langzaam maar gestaag in een harmonisch engelenzang losbarsten.
In mijn late tienerjaren regelmatig bij hem voor of achter op het podium gestaan -respectievelijk als fan of als bespeler van het lichtklavier bij lichtsjo De bedrukte Moeder Gods van Varsseveld- en genoten van zijn virtuoze spel op de keyboards. Als lid van Mother's Love en later The Dream maakte hij, samen met Floris Kolvenbach en Rini Wikkerink de poppodia in de Achterhoek onveilig. Vooral in Winterswijk en Varsseveld; in Beatclub Outcast als ik het wel heb. In 1970 stonden ze op Kralingen, Jazz Bilzen en de allereerste editie van Pinkpop.
dG | Tiels componist John van Buren overleden> John van Buren>
woensdag 28 november 2012
dinsdag 27 november 2012
Ondertussen in Doetinchem | De Gruitpoort
Ondanks de nare akoustiek van de ruimte, na enig geschuif in de opstelling van mensen, gordijnen en stoelen en verstellen van gehoorapparaten afgelopen vrijdag toch nog prettig vergaderd en nieuwe plannen kunnen smeden hoe de 'cultuurzomer' door te komen zonder steun van het opgeheven, want failliete Achterhoeks Bureau voor Toerisme. Vier taakgerichte groepen gaan de klus voor 2013 klaren. Kieken wat 't wordt. Ik zit zelf in de 'peregroep'. D'ran!
maandag 26 november 2012
Twittergedicht | winnaar bekend
Maar de jury was nog niet uitgesproken. Ik wist dus niet of de beste algehele bijdrage vandaag al bekend gemaakt zou worden, dus aangenaam verrast (maar eigenlijk wel stilletjes gehoopt; want zelf ook zeer tevreden over juist die bijdrage in week 8) toen het volgende bericht volgde: 'Tot algehele beste bijdrage aan het gedicht is door Hanz Mirck gekozen: "Het ritme van horden. De felle fierheid van het houwen tiranniseert danig de doorn. Het heft – het vibrato schokkend lemmet – in handen" van Hans Mellendijk (week 8). Hij wint de boekenbon t.w.v. 25 euro. Gefeliciteerd!'
Ik dank de jury voor dit wijze besluit.
Week 8
Het ritme van horden. De felle fierheid van het houwen tiranniseert danig de doorn. Het heft – het vibrato schokkend lemmet – in handen (Hans Mellendijk @sMelssleMs) – winnaar + algehele winnaar!
Twittergedicht klaar | slotregel bekend
In Memoriam | Simeon ten Holt 1923 - 2012
De Engelen vervolgen met Canto Ostinato, om vol eerbied Simeon ten Holt> te verwelkomen; het zijn hoogtijdagen daarboven.
NOS>
zondag 25 november 2012
In Memoriam | Moniek Toebosch 1948 - 2012
Het houdt maar niet op. Nu is Moniek Toebosch uit de tijd gegleden. Luister, ... de Engelen zingen haar toe.
Zie ook: De Paviljoens>
Ondertussen in Twitterarea | Het twittergedicht
Ik kwam er eerlijk gezegd niet uit. Vier 'tweets' verzond ik (de vierde is zelfs niet op de webstee van AAN HET WOORD geplaatst). Wellicht dacht men met een herhaling van doen te hebben. Maar de voltooide vorm van 'bestempelen' maakte het verschil. Eén letter ('d' i.p.v. 't' ) slechts anders dan de voorlaatste bijdrage. Waar ik niet echt om kan treuren. Ik kwam er gewoonweg niet uit! Maar dat had ik al gezegd.
De tweet van Rinkse Kegel is mijn favoriet. Met "Wie het eerste koffie zet, mag het mes hanteren, de middag aankondigen van de dag die we niet vieren." besliste zij het eind. Dankzij de voorzetten van de overige deelnemers, natuurlijk.
Kijk hier voor de inzendingen en het gedicht
Ik weet eigenlijk niet of Hanz ook bekend zal gaan maken wie de mooiste regel geschreven heeft. We wachten gewoon af.
Ondertussen in De Wintertuin
In het kader van De Wintertuin> vanavond Neerlands grootste filosoof ['Het is niet gek dat we doodgaan, het is gek dat we er zijn. Wist je dat de meeste mensen niet worden geboren?'] en multi-multidisciplinair wezen Wim T. Schippers>.
Zie ook: ANS | Waar slaat het eigenlijk allemaal op> en Ooteoote>
Omroep Max | Een grappig interview
DWDD I en II
Jan Rot en Wim T. Schippers | Leuk bedacht
zaterdag 24 november 2012
In Memoriam | Tante Hannie 1924 - 2012
Ik heb helaas haar specialiteit het 'stereo'-uitwuiven niet kunnen vinden op You Tube.
Lees ook NRC>
Lees ook NRC>
Uit de oude doos | Staringstaar
Foto: © Bert Bevers | Staringkoepel | Klein Dochteren | Lochem
Staringstaar
Ik
toer met de potwortel voorop het fietsstuur en met m’n lief aan m’n rechterzij
door een zonovergoten landschap in een gebied waar het bij sommige kruispunten
lijkt alsof één en ander door toeristische fietsroutes bijéén wordt gehouden.
De hele boel aan elkaar vastgeknoopt door om aandacht schreeuwende
bewegwijzeringborden.
We
zijn dan ook niks verbaasd als we later horen dat de Achterhoek numero één
staat wat betreft fietsvakantiebestemmingen.
We
bevinden ons ergens tussen Klein - en Groot Dochteren. Regelmatig komen we
wandelaars ‘integen’. Wel erg druk voor de zondagmorgen. Om de tien minuten
worden we stelletjesgewijs gegroet. Dan kaartlees ik dat we ons begeven op dé
wandelsnelweg van Nederland. Het Pieterpad. Hoe vinden zij toch de weg? Ik heb
nog nergens een aanduiding gezien? De ogen van mijn zoon zoeken ondertussen een
geschikte boom, want hij moet een plas. Na de tigste roep: “Ja, hier!”, is het
bij een grote ouwe beuk echt raak. Voor de zoveelste keer beur ik hem uit het
stoeltje. Als een volleerd Mannetje Pis doet hij zijn werk. Dan, als ik zijn
gulp wil dichtritsen, zie ik opeens een rood wit teken op de imposante boom. O
ja, natuurlijk. Dat is de bewegwijzering voor het wandelpad. Hoe simpel en
weinig landschap verstorend.
Nadat
we lachend weer een paar wandelaars groeten, stappen we weer op en trappen
verder. De Berkel over. Vanaf de brug bestudeer ik een groot bord.
Natuurmonumenten legt verantwoording af en doet kond van de restauratie van de
Staringkoepel. Opeens herinner ik me een kostelijke brief uit de
brievenbundeling van Jeroen Brouwers: “Kroniek van een karakter (De Achterhoek
1976-1981)”, gericht aan Gerrit Komrij.
Brouwers
beschrijft daarin het droevige bouwwerk. Ooit moet het een torentje zijn
geweest. Hij fantaseert erop los hoe de dichter Staring er met een koetsje heen
reed als het leven op De Wildenborch hem teveel werd en in het torentje
gedichten ging schrijven. Er was geen licht en water wel een plee. Deze stenen
poepdoos des dichters was in de bouwval gespaard gebleven. In de brief ziet
Jeroen Brouwers A.C.W. met de broek rondom zijn enkels op een natuurstenen
plaat met een gat erin zitten. Misschien bedacht hij hier, met zijn ellebogen
op zijn knieën en zijn gezicht in zijn handen, de regels: ‘De Tijd sloeg, op haar
schacht, reeds zeis bij zeis te stukken; Haar zusters zijn vergruisd - zij
wisten van geen bukken’ …Zo iets? Thuis nog maar weer eens opzoeken. Van
de brug afgezien zien we niets van de herstelwerkzaamheden. We zullen terug
moeten het bosje in. M’n lief en de óndóg protesteren. De meeste stemmen
gelden. We karren door. Ik troost me met de gedachte dat waarschijnlijk de
ruïne meer recht aan het landschap zou hebben gedaan dan de restauratie.
Eenmaal
thuis zoek ik de betreffende passages uit Brouwers kroniek op. Ik lees en weet
opeens weer dat Brouwers in een brief aan boekhandelaar Ad ten Bosch een paar
dagen later schrijft: ‘Het torentje of koepeltje van Staring’, zo lees ik
daarjuist, werd pas gebouwd in 1843, dit is: drie jaar na het verscheiden van de
dichter Staring, die dus nimmer in zijn paardenkoetsje naar dat koepeltje kan
zijn gereden om er verzen te schrijven c.q. van de arduinen plee gebruik te
maken. Onderhavig koepeltje werd gebouwd door zijn zoontje Staring, de
bodemvorser die ‘op de Bronkhorst’ woonde.” Welke bron Brouwers daar gebruikte
is onduidelijk. Een slordige toeristenfolder of onjuist krantenartikel
wellicht? Want kloppen doet het niet. Op de landkaart zie ik dat met Bronkhorst
waarschijnlijk Boekhorst bedoeld is. Het overdreven toeval wil dat ik nog geen
half uur later bij het doorvorsen van de stapel vakantiepost ik in deze krant
een artikel tegen kom over de restauratie van de Staringkoepel. Daarin is
sprake dat de jongste dochter Constantia Ernestine Theodora in 1850 de opdracht
gaf tot de bouw van het theekoepeltje.
Om de verwarring nog maar weer groter te
maken besloot Natuurmonumenten de antieke koepel te versieren met een rozet in
de nok. Voorstellende twee geliefden die door zwaluwen met elkaar worden
verbonden. Verwijzend naar de regels ‘Wij schuilden onder dropplend loover,
Gedoken aan den plas. De zwaluw glipte ’t weivlak over, En speelde om ’t
zilvren gras.’ uit het mooiste prachtdicht van de dichter Staring:
“Herdenking”.
Net
voordat er een onpeilbaar diepe Staringstaar m’n ogen teistert, besluit ik de
vraagtekens te dragen en de vragen onopgelost te laten. Ik knip het
krantenartikel uit en leg het in Brouwers’ boek. Raadsels voor de hierna
volgende lezers.
Hans Mellendijk in de Gelderlander, edities Achterhoek, 25 september 2004
Zie ook: Dichtersbankjes | A.C.W. Staring 👉
vrijdag 23 november 2012
De foto's zijn klaar | Gelderse Pauwenveer PcN
Hema-onlinefotoalbum> klik daarna 'volledig scherm' rechts boven
Post uit Bergse digitale dreven, foto's gemaakt door Antoinette Westerveld. Dank u wel!
donderdag 22 november 2012
Intussen in Arnhem
Ondertussen in Terborg
KUNSTRIJDERS
Bert Taken is een project gestart met Piet Post (beeldhouwer, dichter) met als doel: in de regio Achterhoek ludieke acties, verrassende exposities, street-art en poëzie-routes organiseren. Meer info op www.kunstrijders.nl
PROJECT1: De doorgang/galerij tussen de Hoofdstraat en St. Jorisplein te Terborg is al jarenlang een verwaarloosde, donkere ruimte met veel graffiti op de dichtgespijkerde etalage van videotheek Easy Movies.
Op woensdag 14-11-2012 hebben wij de ruimte (met nieuw witgeverfde wanden) ingericht met - voorlopig - 9 ingelijste posters op A0-formaat met teksten en illustraties van Piet Post en Bert Taken. Het plan is dit een permanente ruimte te laten zijn met exposities van lokale kunstenaars die enkele malen per jaar wisselen.
woensdag 21 november 2012
Ondertussen in Oudwoude | Schuldig landschap
Foto: © ANP | Lex van Lieshout
dinsdag 20 november 2012
Staringstaar
Foto: © Louis Radstaak | Erf Klein Dochteren | Radstaak-Semler
Voor meer Staring zie GEMENGDE BERICHTEN daar> en Frozen Poets> en
maandag 19 november 2012
Ondertussen in Twitterarea | Het twittergedicht
Persoonlijk mijn favoriet van de ingezonden tweets de afgelopen week is winnaar geworden van de voorlaatste kans bij het Twittergedicht>. Zie hier> de overige inzendingen, die er allemaal ook mogen zijn. De regel van Simone geeft mij alle mogelijkheden om in te koppen. Een laatste kans.
[Week 9
De gekarnde room – in kuipje gereed – klaar om besneden te worden (Simone Thoolen @SimoneThoolen) – winnaar]
zondag 18 november 2012
Ondertussen gisteren in Varsseveld | Het jubileumfeest
Foto's: © D.J. Underwater
zaterdag 17 november 2012
Mooi maken | in afwachting
De buurt deed het gisterenavond nog eens dunnetjes over, nu op de traditionele manier, MOOI MAKEN, de stilte voor de storm van vanavond als het jubileum echt gevierd gaat worden.
Uit de oude doos | Rozengeur en maneschijn
Rozengeur.
M’n
lief is nu mijn vrouw! Om redenen, die bij het publiek geheim zijn, gaf ik haar
het jawoord.
Toen
bij ondertrouw de dienstdoende ambtenaar ons feliciteerde begon het toch
enigszins te knijpen. Nog veel
moest geregeld; uitnodigingen, diner, trouwpak, bruidsboeket, ... Menigeen
bemoeide zich er tegenaan. “Nu kom
je in het kastje te hangen en heb je daar wel aan gedacht?” Nadat ik tigmaal
voor schut stond bij controle van het bewuste kastje en ik alleen maar
milieuvergunningen zag, geloofde ik het wel. Tegenwoordig worden slechts
uitzonderlijke gevallen opgehangen. Na twintig jaar relatie, op middelbare
leeftijd besluiten om toch maar te trouwen, hoort daar blijkbaar niet bij. Het
voorgesprek met de trouwambtenaar verliep stroef. Gelukkig bracht haar vraag,
of we beiden geen toepasselijk gedicht wisten, redding. De volgende dag
teisterden we het I Love You-virus door haar per e-mail de liefdespoëzie op te
sturen.
De
trouwdag begint veel belovend. Tjielpende vogels en veel zon. Op het antwoordapparaat
staat een vraag van de trouwpakkencontroledienst of ik even wil terugbellen.
Een bevriende stem geeft geruststellend adviezen: “Draag de roos in ow hand en
neet op ow scholder”. Lachend hoor ik alles aan. De ochtend vliegt voorbij,
omdat het in meimaand, trouwmaand geen sinecure is om een idyllisch plekje te
vinden, waar geen ander bruidspaar staat mooi te zijn, voor op de foto. In een
mum van tijd zit ik naast mijn lief, tegenover de trouwambtenaar.
Mijn keuze JA van K.
Schippers, over de onmacht om bepaalde gevoelens te uiten, wordt prachtig
gedeclameerd. Zes keer weerklinkt “Nee” door de trouwzaal. Willem Wilmink’s
strofe uit “Echtpaar in de trein”: “Van nieuw begin naar nieuw begin/rijdt
zij de wijde toekomst in,/ en ik rij het verleden uit./ En beiden aan dezelfde
ruit.” geeft onze intenties het ware cachet. Na het jawoord geef ik mijn vrouw
een kus. Het zweet staat op mijn voorhoofd. Hitte? Zenuwen? Onzekerheid?
Ontroering? Ik hou het op ’t laatste.
Getrouwringeloord schreiden we de zaal
uit. Nog aangedaan zie ik, door mijn beslagen bril, vier heren staan. Foi, foi,
toch! Zeet daor staot de jongs. Alles valt nu op zijn plaats. De zogenaamde
controledienst bleek niets anders dan een voertuig om erachter te komen waar en
wanneer de huwelijksvoltrekking zou plaatsvinden. Een langzame fox klinkt
melancholisch door de hal. ‘Hanna ik zal ow
kriegen’ galmt -met het gemeentehuis als klankkast- tot ver over de markt. Daar
sta ik dan met een mond vol tanden. Ik kijk mijn Hendrika Johanna verliefd aan.
Na
het aansnijden van de bruidstaart vallen de verrassingen over elkaar heen.
Een bruidsbeuk wordt
binnengebracht, om te planten in Achterhoekse grond. Opdat we blijven
terugkomen. Vriend Albert verrast ons met een vers gedicht. Mooie regels rijgen
zich aanéén. Het vers heeft alles in zich om een klassieker te worden. Het
laatste couplet “’t Kind is kearl ‘ewodden/en vrouwe wat een deerntjen was./
Jao zeg hie en zie zeg Jao!” beeldrijmt mooi met de jeugdfoto's die verborgen
zitten in het cadeau van mijn zusters. De kinderen van mijn getuige geven
giechelend “Nijntje in de
dierentuin”. De regel: “En voor het raam zat Nijn” brengen de gedachten weer terug naar het moment toen
“Echtpaar in de trein” werd voorgedragen. Alles past in elkaar. Een dag om nooit
te vergeten. De clichés stapelen zich op.
De
middag erna gaat de beuk erin. Er wordt een gat gegraven in vruchtbare grond.
Veel water, een muntje en een wens doen de rest. Uren later, alle cadeaus zijn
uitgepakt, ons Amsterdamse nest baadt zich in één grote bloemenweelde, zweven
we in een roze wolk. De grote klap van Enschede, op de tv, brengt ons weer
terug op aarde.
‘T
is niet allemaal rozengeur en maneschijn.
Hans Mellendijk, de Gelderlander edities Achterhoek, 27 mei 2000
Lees ook het gedicht: NC | C6H7(ONO2)30 | Hans Mellendijk>
vrijdag 16 november 2012
PcN
de Gelderlander | Cultuur | Maandag 12 november 2012
Bekijk alle foto's | Diavoorstelling> | Film> 40:15
Zie ook dG> en NPE> en GEMENGDE BERICHTEN> | Zie ook dG> en NPE> en GEMENGDE BERICHTEN> en ook hier> en fotoalbum Bert Bevers 10-11-12> en snorverwantschap>
NPE | PcN & NPE zeggen JA> en Hagenaars>
NPE | PcN & NPE zeggen JA> en Hagenaars>
donderdag 15 november 2012
woensdag 14 november 2012
dinsdag 13 november 2012
Excursie Staringkoepel
Foto: © Loredana Montebello | v.l.n.r.: Louis Radstaak, Hans Mellendijk en Bert Bevers aan de boorden van de Berkel te Klein Dochteren (Lochem).
Zondagmiddag met Scheldevriend Bert Bevers een zondagmiddagritje gemaakt dwars door een goudkleurende Achterhoek: Varsseveld, Halle, Halle Heide, Ruurlo, Vorden, Klein Dochteren. Daar bezochten we kameraad Louis Radstaak, spraken we ook met Anne Semler en wandelden langs de Berkel naar het koepeltje van Staring. In mijn Scribd-archief kwam ik daarover de volgende column tegen: Staringstaar>
maandag 12 november 2012
Versiering | het mooi maken
Uitreiking Gelderse Pauwenveer
Aaltenfilm 40:15
Zie ook dG> en NPE> en GEMENGDE BERICHTEN> en ook hier> en fotoalbum Bert Bevers 10-11-12> en snorverwantschap>
Ondertussen in Twitterarea | Het twittergedicht
Voor de derde maal weekwinnaar, nu met de volgende regel:
Het ritme van horden. De felle fierheid van het houwen tiranniseert danig de doorn.
Het heft – het vibrato schokkend lemmet – in handen
Kijk hier voor de inzendingen en het gedicht tot nu toe
Kijk hier voor de inzendingen en het gedicht tot nu toe
Abonneren op:
Posts (Atom)