Middelheim herbezocht

 Foto's: © Hans Mellendijk

Op onze tocht door het beeldenpark van het Middelheimmuseum> kwamen we ook het beeld Firmament III uit 2009 van Antony Gormley> tegen. Ook hier las ik het gedicht voor dat erbij gemaakt werd in het kader van Dichter bij Beeld dat door Richard Foque> werd samengesteld en die zelf tekende voor desbetreffende gedicht dat hierna volgt.

MATELOOS IS HET FIRMAMENT

Mateloos is het firmament
in onszelf gespiegeld
naamloos blind en vormeloos
aan de aarde gespijkerd
als een nieuwe maan
die haar licht verbergt
angstig voor haar schaduw.

Het is leegte die door leegte dwaalt
kruipend een schuilplaats
zoekt om te bestaan.
Alsof gemis aan lichaam ruimte vult
alsof de tijd ons heeft vergeten
de klokken stilgezet
en niets nog kan verschuiven
niets nog kan ontstaan.
Hier waar alle lijnen zijn getrokken
begin en einde ondeelbaar gekooid
onaantastbaar vastgeklonken.
Hier bezegelen wij ons lot.

Niets zal nog verdwijnen
alles kan dus vergaan
zo wordt de eeuwigheid ontsloten
moeten wij de sterren dragen
terwijl het licht zijn webben weeft
en oorverdovend schittert
aan een mateloos firmament.

© Richard Foqué
Dichter bij beeld | 2014

Foto's: © Bert Bevers