Louis Radstaak
Het instituut Praktische Poëzie (HiPP) was zaterdagmiddag van 15:oo tot 17:00 uur gast in de Gistingskamer van het Poëziecentrum Nederland. Na een bakje koffie met Wim van Til droegen Bert Scheuter, Hans Mellendijk en Louis Radstaak voor uit eigen werk, telkens met twee of drie gedichten voor een klein maar aandachtig publiek. Toen ik in het gedicht De Vierde Wet van Newton> ietwat de draad kwijtraakte omdat in het multi-functionele gebouw, dat de Bieb heet te zijn, een parallelprogramma werd uitgerold in de Ketel, met dwingende Nederhip-hop. HiPP liet zich door de Hiphopper verdrijven naar het zonnige terras voor de ingang van Bibliotheek Nijmegen.
Op het Mariënburgplein werd de titel van Louis' gedicht Lawaaimachines (Intonarumori)> gelegd met het reuze Scrabblespel. Een ogenblik later dacht ik even in een Bananasplitmoment terecht gekomen te zijn. Of een BMW-reclamespot, flashmob. Het terras kreeg bezoek van een verdwaalde automobilist leek het. Het winkelerf raakte in de war, een dame stapte uit en bleek twee boeken terug te brengen, en de chauffeur reed door naar een dode hoek van het plein, het Scrabblespel diende gedeeltelijk aan de kant geschoven want hij moest en zou bij de buur, een leegstaand winkelpand twee dozen afgeven. Vreemde opwinding van een foute man. Louis wist de gespannen sfeer op het plein te neutraliseren door Zanglijster> in te zetten. De HiPP sessie werd daarna in alle rust voortgezet en omstreeks vijf uur sloot Wim af en we waren erover eens dat dit in ruimere setting voor herhaling vatbaar is. Bijvoorbeeld op een mooie lentedag of op een stille winteravond.
Marijke Hanegraaf, Wim van Til, Louis Radstaak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten